لزوم توجه به حقوق کودک

مسئله توجه به حقوق کودک و موضوعاتی همچون اعلامیه حقوق بشر و کنفوانسیون حقوق کودک، از اموری است که طی چند سال گذشته، نظر بسیاری از رسانه های جمعی به ویژ ارباب جراید و مطبوعات را به خود جلب کرد است.

حال آنکه دین مبین اسلام، قرن ها پیش درباره حقوق کودک سخن به میان آورده و تکالیف ویژه ای را در این باب برای پدر و مادر و اطرافیان کودک برشمرده است. بزرگان و پیشوایان دینی نیز در عمل و سفارش، اهتمام بالایی به این امر داشته اند. رسول گرامی اسلام در این باره می فرماید:

اَحِبُّوا الصِّبْیانَ وَارْحَمُوهُمْ وَ اِذا اَوعَدْتُمُوهُمْ شَیْئا فَفُو لَهُمْ فَاِنَّهم لا یَرَوْنَ اِلاّ اَنَّکُم تَرْزُقُونَهُم.

به کودکان محبت کنید و به آنها ترحم ورزید. وقتی به آنان وعده دادید، وفا کنید؛ زیرا آنها جز اینکه شما را روزی دهنده خود می بینند، تصور دیگری ندارند.

امام سجاد علیه السلام نیز درباره حقوق فرزندان فرموده است:

حق فرزند تو این است که بدانی او از تو و پیوسته به تو در خیر و شر امر دنیاست. تو نیز از نظر نیک ادب کردن و راهنمایی او به پروردگارش و کمک به طاعت او مسئول هستی. پس عمل تو درباره او، عمل کسی باشد که می داند در احسان به او، پاداش و در بدی به او کیفر می بیند.

خانواده یک نهاد و واحد اجتماعی و مطابق با نیازهای فطری هر فرد در هر جامعه و فرهنگ است و حفظ استحکام و قوام آن نیز محتاج تلاش و همفکری همه اندیشمندان مسئول و دانشمندان علوم انسانی و تربیتی است. یکی از ویژگی های دنیای امروز، انفجار علم و دانش در همه حوزه ها و تاثیر ژرف آن در زندگی فردی واجتماعی است. به تناسب این گسترش علوم، حیات روانی انسان ها پیچیدگی می یابد و برای شناخت بهتر انسانها نسبت به یکدیگر در مناسبات اجتماعی که خانواده بارزترین و عمیق ترین نمونه ی آن است، محتاج به علم و دانشی بیش از گذشته هستیم.

گروه به مجموعه ای از دو یا چند نفر گفته می شود که منظور اصلی آنها هموار ساختن راه دستیابی به یک هدف مشترک می باشد. گروههای رسمی واحدهایی هستند که به قصد نیل به اهداف معین و مشخص تشکیل می شوند اما گروههای غیر رسمی معمولاً به طور خودجوش و براساس علاقه متقابل اعضا تشکیل می گردند. این گروهها برای روابط شخصی و اجتماعی اهمیت ویژه ای قایل هستند. مهم ترین سودی که از رهگذر عضویت در گروه عاید افراد می شود، ایجاد موقعیت جهت تأمین نیازهای شخصی است.