در سنین نوجوانی و جوانی گاه میان جوانان و پدر و مادر هایشان اختلافاتی پیش می آید.وجه مشترک این اختلافات و ناسازگاری ها را نیز می توان در مفهوم تفاوت انتظارات بیان کرد.

تفاوت انتظارات والدین و فرزندانشان ناشی از دو عامل است:

1_ تغییر نقش کودکی به نوجوانی

2_گونه های مختلف اجتماعی شدن

فرزند یک خانواده را در نظر بگیرید که تاکنون در نقش کودک قرار داشته است و الگوهای عمل مربوط به کودکی در مورد وی رعایت می شده است. حالا با توجه به رشد جسمی و ذهنی، در آستانه ی پذیرش نقش جوانی و بزرگسالی است که الگوهای عمل خاص خود را دارد. 

ران شناسان مجموعه خصوصیات این دوره را با یک اصل توجیه می کنند و ان استقلال نوجوان است؛ یعنی نوجوان تلاش می کند که مستقل شود. او در حال تغییر نقش کودکی به بزرگسالی است و همرا آن می خواهد از اتکا به بزرگترها ووالدین بکاهد و در اندیشه، احساسات و عمل، بیشتر به خود متکی شود.

همراه این خصوصیات، ویژگی دیگری هم در نوجوان ظاهر می شود و آ«، گرایش شدید به عضویت در گروه است. این راهی است که توسط آن، نوجوان استقلال خویش را از خانواده عملی میکند.

تفاوتی که میان انتظارات والدین و فرزندان وجود دارد گاهی به تفاوت در ارزش ها برمی گردد که نتیجه ی اجتماعی شدن متفاوت آنهاست.

مثلا: 

_بعضی از پدر ومادر ها معتقدند دختر باید زود ازدواج کند اما فرزندان اعتقاد دارند که باید پس از اتمام تحصیلات و به دست آوردن موقعیت مناسب، ازدواج کرد.

_برای حل اختلافات میان والدین و فرزندان که کانون گرم خانواده را به سردی می کشاند و مشکلات جدی به وجود می آورد، چه راه حل هایی پیشنهاد می کنید؟

_ آشنا کردن والدین با ویژگی های دوره نوجوانی فرزندان

_ مشورت با فرزندان 

_ آشنایی فرزندان با وظایف خود در خانواده

_ توجه به خواسته های منطقی فرزندان